Γράμμα στον Άγιο Βασίλη!

Αγαπητέ Άγιε Βασίλη,

Φτάνουν τα Χριστουγέννα και νωρίς νωρίς σου ετοίμασα μια λίστα με τα δώρα που θα ήθελα να φέρεις στους μικρούς συμμαθητές μου. Ξεκινάω:

• Θα ήθελα τώρα που κρύωσε ο καιρός να μπορούμε να ανάβουμε τη θέρμανση και μετά τις 10:30 το πρωί. Αδυνατώ να καταλάβω τι εννοούν οι μεγάλοι όταν λένε ότι η χρηματοδότηση της σχολικής επιτροπής μειώθηκε κατά 60% τα τελευταία χρόνια από όλες τις κυβερνήσεις, και τι στο καλό σημαίνει εξορθολογισμός και εξοικονόμηση που λέει ο μπαμπάς? Και γιατί είναι τόσο δύσκολη αυτή η θέρμανση, που ούτε στην πολυκατοικία μας ανάβουν το καλοριφέρ πια?
• Θα ήθελα να είχαμε περισσότερους ηλεκτρονικούς υπολογιστές στο σχολείο μας, ώστε όταν κάνουμε μάθημα πληροφορικής να κάθεται κάθε παιδί στον δικό του. Βέβαια, μια τράπεζα φέτος μας έδωσε δυο μεταχειρισμένους, αλλά από τη μια δεν είναι αρκετοί, και από την άλλη είναι η ίδια τράπεζα που παίρνει κάθε μέρα τηλέφωνο το μπαμπά στο σπίτι κι αυτός δεν απαντά. Μήπως μας παίρνουν για να τους πούμε «ευχαριστώ» κι ο μπαμπάς είναι απλά αγενής?
• Θα ήθελα όλα τα παιδιά να είναι ίσα και να έχουν όλα όμορφα σχολεία και να μαθαίνουμε όλοι πράγματα σημαντικά για το μέλλον μας, αλλά ο μπαμπάς μου είπε πως ένας υπουργός λέει πως δεν είναι έτσι και «πως το εκαπαιδευτικό πρόγραμμα των σχολείων θα δίνει βάρος στην ετερογένεια των αναγκών των μαθητών όπως αυτή προκύπτει από τα χαρακτηριστικά της περιοχής του σχολείου». Τι στο καλό είναι η ετερογένεια, και τελικά έλεγε ψέμματα η μαμά μου ότι όλα τα παιδιά έχουν τις ίδιες ανάγκες και τις ίδιες ευκαρίες, όπου κι αν ζουν?
• Θα ήθελα και για κάποιους φίλους μου που πάνε στο 4ο Δημοτικό να έχουν ένα καινούριο σχολείο, γιατί λένε πως το σχολείο τους είναι στην ηλικία της γιαγιάς του Δημήτρη που κοντεύει τα 100, όχι ότι εγώ δε συμπαθώ τη γιαγιά του Δημήτρη! Μη σου πω ότι τη συμπαθώ περισσότερο από το Δημήτρη.
• Θα ήθελα μια ωραία τραπεζαρία σαν αυτές που βέπω σε κάτι ταινίες, για να τρώμε το μεσημεριανό μας, εμείς του ολοήμερου. Όχι ότι η τάξη που τρώμε δεν είναι όμορφη. Ο Σύλλογος των γονιών που είναι και ο μπαμπάς μου εκεί, μας έβαλε και ωραία τραπεζομάντηλα στα θρανία και ωραίες κουρτίνες και αυτοκόλλητα και φούρνο μικροκυμάτων. Κι ας παραπονιέται ο μπαμπάς πως δεν έχουμε τραπεζοκόμο. Και η κυρία που πληρώνει ο σύλλογος για να μας ζεσταίνει το φαγητό και να μας σερβίρει, τι είναι δηλαδή?
• Θα ήθελα και έναν προτζέκτορα να βλέπουμε εκπαιδευτικές ταινίες με τους συμμαθητές μου, αλλά ο μπαμπάς λέει να κάνουμε υπομονή να μαζέψει λεφτά ο σύλλογος να μας πάρει, γιατί τα τελευταία τα έδωσαν για την τραπεζαρία που σου έλεγα παραπάνω.
• Θα ήθελα, η κυρία Ελένη που είναι η δασκάλα της μουσικής και την αγαπώ πολύ να είναι όλες τις μέρες στο σχολείο μας κι όχι να πηγαίνει και στα άλλα σχολεία στην Καισαριανή και στου Ζωγράφου. Ο μπαμπάς πάλι λέει τα δικά του για εξοικονόμηση και ευελιξία που δε τα καταλαβαίνω, και δε συμφωνεί μαζί μου ότι απλά η κυρία Ελένη είναι τόσο μα τόσο καλή που τη θέλουν όλα τα σχολεία!
• Θα ήθελα για τα Αγγλικά που κάνουμε στο σχολείο, να σκεφτείς πως να γίνονται, με τρόπο που να μη χρειάζεται να στεναχωριέται ο μπαμπάς μου κάθε φορά που πηγαίνει στο φροντιστήριο Αγγλικών να πληρώσει τα δίδακτρα μου. Η αλήθεια είναι πως σε αυτό το θέμα περιέργως συμφωνώ με το μπαμπά μου, δε μπορώ να καταλάβω γιατί πρέπει να κάνω ξένη γλώσσα και στο σχολείο και στο φροντιστήριο.
• Θα ήθελα στο βιοκλιματικό σχολείο του Καρέα να έχει θέρμανση και να μην κρυώνουν τα μεγαλύτερα παιδιά του Γυμνασίου. Βέβαια δε ξέρω τι είναι βιοκλιματικό, αλλά ο μπαμπάς λέει ότι ούτε αυτός που το έφτιαξε ήξερε για αυτό και δε λειτούργησε ποτέ η θέρμανση.
• Θα ήθελα τα σχολεία ανοιχτά και το Σαββατοκύριακο και τα απογεύματα, με γυμναστές και δασκάλους χορού και άλλων τεχνών, να περνάμε τέλεια με τους φίλους μου. Βέβαια ο σύλλογος που είναι κι ο μπαμπάς μου κανονίζει κάτι ωραίες δραστηριότητες στο σχολείο αλλά έχω δυο φίλους που δε μπορούν να έρχονται γιατί μου είπαν δεν έχουν ούτε αυτά τα λίγα χρήματα που χρειάζονται και ντρέπονται. Κάτι λέει κλασικά ο μπαμπάς μου πως ο σύλλογος προσπαθεί αλλά δεν είναι λύση αυτή, πως αφήνουν τους συλλόγους να παλεύουν να καλύψουν την ανυπαρξία λέει του κράτους και για αφιμι κάτι λέει. Μπαμπά πάλι με μπερδεύεις, το κράτος το κατάλαβα, τι είναι αυτό το αφιμι?
• Θα ήθελα τέλος να μπορώ να παίζω μπαλίτσα με τους φίλους μου στα γήπεδα της γειτονιάς μου και να μην είναι όλο πιασμένα από τις ομάδες. Ο μπαμπάς μου βέβαια βρήκε τη λύση! Με έγραψε σε ομάδα και έτσι είμαι σε αυτούς που πιάνουν τα γήπεδα, κι ας στεναχωριέται πάλι όταν φτάνει η ώρα να πληρώσει το μήνα!

Άγιε Βασίλη,

Αν δε μπορέσεις να φτιάξεις κάτι από τα παραπάνω, να μη στεναχωρεθείς, θα τα φτιάξει ο Σύλλογος των γονιών, και μην παρεξηγήσεις το μπαμπά μου αν γκρινιάξει ότι δεν είναι αυτός ο ρόλος τους γιατί κατά βάθος ξέρω πως αγαπάει πολύ το σχολείο μου.

Ακόμα κι αν δε γίνουν καθόλου τα περισσότερα από αυτά, μην ξεχνάς πως ξεκίνησε πιλοτικά το πρόγραμμα «Η τσάντα στο σχολείο και χωρίς μελέτη, ένα Σαββατοκύριακο το μήνα», οπότε τι άλλο θέλουμε? 

Τι? 

Όχι? 

Και τι στο καλό εννοεί ο μπαμπάς όταν λέει καθρεφτάκια στους ιθαγενείς?